Boven 100 km hoogte is de lucht extreem ijl. Ik vermoed dat lichtere gassen, zoals waterstof en helium, zich hoger verspreiden dan zwaardere gassen, zoals zuurstof en stikstof wat zich uit in dichtheidsvariaties.

De manier waarop je het vraagt doet me vermoeden dat je al een antwoord op je vraag hebt.

Beste Anne

De lucht dichtheid is rho=massa/volume. Met de algemene gaswet vervang je massa m en krijg je rho=(p*M)/(R*T) p is de luchtdruk. M is de molaire massa (kg/mol). R is gasconstante. T is temperatuur. V is volume.

De dichtheid is recht evenredig met p*M/T.

Van 86km (mesopauze) tot zeg 150km neemt de dichtheid idd sterk af met factor ca 1/3000. Mss tot je verrassing komt dat toch bijna helemaal door flinke daling van de druk en dito stijging van de temperatuur. Op 150km is molaire massa ca 3/4 van waarde op 86km dus dat maakt niet heel veel uit voor de dichtheid.

@post 15:56 -- aandeel van waterstof en helium in dichtheid is ook op deze hoogtes heel erg klein, orde een miljoenste. Afname van molaire massa komt vooral doordat flink deel van moleculaire zuurstof O2 wordt gesplitst in atomaire zuurstof (oa door hoge T)

mvg Ibtihal

... Vanaf de laagste van de twee mesopauzes (86km) neemt de molaire massa af. Tot 150km is het verschil zoals gezegd niet spectaculair en is de hoofd oorzaak dissociatie van moleculaire zuurstof O2.

Vanaf 86km verder omhoog tot 1000km hou je die dissociatie maar neemt het aantal atomen He en H (niet moleculair H2) steeds verder toe in verhouding tot stikstof en zuurstof. Op 1000km zijn atomen He in de meerderheid, daarna atomair H en O. op deze hoogtes geldt wat meneer De Klerk zei. je bent ver boven de baan van het ISS. De dichtheid is minder dan 10^(-14) kg/m^3 en het is de vraag of je dat nog lucht kan noemen.

Zou het kunnen dat een flink deel van die hoge He atomen eigenlijk ooit als alfa deeltjes is uitgezonden door uranium en thorium in de aardkorst ?

mvg, Ibtihal