Dag Tabbe,
Een van de huidige taken van het New Horizons vaartuig, jeweetwel, die -in 2015 alweer- langs Pluto scheerde, ons daar schitterende ansichtkaarten van terugstuurde en nu alweer bijna 9 miljard kilometer van ons vandaan is, is om lichtmetingen te doen aan de kosmische optische (≈ zichtbaar licht) achtergrondstraling . Dat te doen binnen ons zonnestelsel is lastig want dan zweeft er allerhande stof in de weg dat ook weer zonlicht reflecteert en zo.
Getallen die genoemd worden gaan dan over "100 miljard keer zo weinig als zonlicht hier op aarde". Nou is dat ongeveer 1000 watt per vierkante meter als je je paneel op de zon richt. In deep space, en netjes gemikt tussen de nabije (nou ja, nabij) sterrenstelsels door naar de donkere hoekjes van de ruimte vang je daar dus ongeveer 10 nanowatt per vierkante meter paneel.
Nou is dat alleen maar "oud licht" van sterren die er intussen al niet meer zijn, maar waarvan het licht nog steeds door het heelal reist. Als je een beetje slimmer mikt zal er best wel wat meer te vangen zijn, maar ja, honderd keer niks is nog steeds niks. En hoe dan ook, onze gewoonlijke zonnecellen kunnen daar niks mee. Zelfs onder een volle maan, ongeveer 400 000 keer zwakker licht dan de zon, dus zeg maar ongeveer 2,5 milliwatt per vierkante meter worden de panelen op mijn dak niet wakker. Er zijn ontwikkelingen met perovskiet cellen die veel gevoeliger zijn maar die hier op aarde te snel degraderen; maar in de ruimte zouden die wel functioneren.
Hoe dan ook, plan voorlopig nog geen verre reizen buiten de Melkweg op stralingsenergie.
Groet, Jan
leuk leesvoer:
https://www.space.com/universe-darkness-estimate-new-horizons
https://www.inverse.com/innovation/space-bound-solar-panels-for-deep-space
