Zwaartekracht is de kracht die massa's op elkaar uitoefenen. 

G-kracht is geen kracht. Het is een andere naam voor zwaartekracht, meer specifiek als aanduiding voor het aantal malen dat de zwaartekracht groter is dan die je op de aardse grond zou voelen. Een kracht van 10G betekent dan dat je je gewicht voelt alsof het 10x meer dan normaal is.

Je zweeft als de resulterende krachten nul newton zijn. In een uithoek van het heelal, ver weg van alles dat massa heeft (sterren, planeten, melkwegstelsels) zal de netto kracht vrijwel nul zijn en lijkt het alsof je zweeft.

In een baan om de aarde zweef je niet (al voelt dat wel zo): je valt permanent naar de aarde toe. Als je geen zijwaartse beweging had (langs de baan) dan zou je naar beneden vallen en te pletter slaan (of al eerder door wrijving verbranden). Dat wordt door de linker tekening weergegeven.

Maar door die zijwaartse beweging val je naar de aarde, maar meteen ook een stukje verder van de aarde. Dat is de middelste tekening waarbij de effecten niet gecombineerd zijn en versnelling naar de aarde en vaste snelheid naar rechts.

Het netto resultaat (tekening rechts) is een continue val naar de aarde (onder een steeds andere hoek waarbij de val naar het midden van de aarde wijst) gecombineerd met de snelheid naar beneden. Vectoren als versnelling en snelheid kun je niet vectorieel optellen (het zijn andere grootheden) maar het resultaat is dat de bodem ook net zo snel onder je weg draait als dat je valt. Zo blijf je eeuwig vallen maar bereikt nooit op de grond: een cirkelbaan om de aarde.

Dat lijkt op zweven - zoals astronauten in een ruimtestation.