De kwestie van de meting van de lichtsnelheid door Röhmer is op dit forum al uitvoerig aan de orde geweest, maar er zijn 2 aspecten die ik niet begrijp en waarop ik nog nergens elders een antwoord vond....:

1. in de positie van de 'grootste afstand tot Jupiter', staat de zon tussen aarde en Jupiter. Dit heeft tot gevolg dat een observatie van de immersie en de opkomst van Io slechts mogelijk is overdag. Ik begrijp niet hoe het mogelijk is die observatie te doen bij het volle licht van de zon tenzij bij een zonsverduistering (maar deze voorwaarde vereist al een vrij onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden) of door een observatie boven of bij de noordpoolcirkel ergens in de periode december-januari. Voor zover ik weet, heeft Ole Röhmer zijn observaties in Denemarken gedaan, dus.... ??
2. de berekeningsmethode bedacht door Röhmer vereist kennis van de afstand aarde-zon. Uit de lectuur van Chasing Venus van Andrea Wulf blijkt echter dat een precieze kennis daarvan pas volgde na de oproep van Halley aan de internationale wetenschappelijke wereld om samen te werken en kans niet te laten liggen de doorgang van Venus in 1761 en 1769 nauwkeurig te observeren en te meten. Röhmer overleed in 1710 en heeft dit dus niet mogen meemaken (net als Halley trouwens, tot zijn groot verdriet). Nu is het wel zo dat een approximatieve schatting ook al een vrij aardig idee kon opleveren van de lichtsnelheid (de foutenmarge was, ook rekening houdend met de toenmalige lage precisie van de tijdmeting, groot maar onvermijdelijk). Een schatting van de afstand aarde-zon bestond al sedert Aristarchos van Samos. Zou het kunnen dat Röhmer zich daarop baseerde, of beschikte hij over andere bronnen ?

Dit zijn mijn - hopelijk niet al te domme.. - vragen.

Met dank en vriendelijke groeten,

Pierre Buyle - Gent