Dag Peter,

Dat van die richting is het grote misverstand: die is er niet. Die oerknal WAS het heelal, dus die vond ook overal in het heelal plaats, (en gaat in zekere zin nog steeds door, de expansie van de ruimtetijd) en dus waarheen je ook wijst, daar vond die oerknal plaats. 
De kosmische achtergrondstraling (ontstaan toen het heelal 380 000 jaar oud was) is ook hetzelfde, in welke richting je ook kijkt. 

Dat is even een raar concept om je hoofd omheen te vouwen. Ik heb er ook lang over gedaan om er aan te wennen :) 

Groet, Jan

Beste Jan,

Dat van die richting was wel wat anders, een xoort implosie ipv oerknal.

Toch heb ik nog een vraagje: als de aarde niet op het middelpunt van het heelal staat, is er een een uiterste en een minimale afstand tot de oerknal. Dat geeft toch eeer een richting aan om de minimale afstand te bepalen, en dan misschien de OERKNAL te zien?

Peter

Waarom zou de aarde in het middelpunt staan? Weer zo'n typische middeleeuwse aanname. Licht heeft een bepaalde snelheid. Alle punten waarvan licht ons gelijktijdig bereikt liggen op een boloppervlak met de aarde als middelpunt.  En zo zijn er tig bollen te tekenen, ook rond een planeet die zich in het Andromeda-stelsel bevindt of eentje die zich ver buiten onze bol bevindt.

Beste Theo,

De aarde staat NIET in her middelpunt  dus ik ben geen Middeleeuwer.

Er is dus een cirkel langs de oerksal ttv nu, waarvan de aarde een punt van is. Dan is een maximale  en een minimale afstand tot de oerknal. Als de richting van de minimale afstand gevonden wordt kunnen we misschien de oerknal zien ???

Ik zeg niet dat jij vindt dat de aarde in het middelpunt staat, want dat is inderdaad niet zo.

"De" oerknal gebeurde in een heelal met volume 0 μm³. Dat wil zeggen dat alles in het centrum zat. Na expansie van het heelal dijt alles uit. Alleen heb je het (begrijpelijke) idee dat het een soort ballon is die zich opblaast en "dus" een midden heeft. Alleen is het heelal niet 3-dimensionaal maar minstens vier-dimensionaal waarbij niet een 3-dimensionaal midden te vinden is. Vergelijk een 2-dimensionaal universum zoals een ballonoppervlak met stippen. Als dat uitbreidt, dan komen de stippen verder van elkaar. Maar geen van de stippen is het centrum en het is ook niet aan te duiden waar het midden van het 2-dimensionale heelal zit.  Bij onze 3-dimensionale waarneming zien we de 4e ook niet en zonder die (en volgens theorieen zijn er wellicht nog meer dimensies) kunnen we dus ook geen centrum aanwijzen.

Op Wetenschapsforum, nu Sciencetalk.nl , schreef collega-moderator Rogier eens een heldere uitleg daarvoor:
[microcursus] ruimte-tijd: een voorstelling

Groet, Jan