dag Jonas,

punten a, b, d en e:  niet te moeilijk over denken.

a en e hangen onbelemmerd aan de aarde , dus potentiaal is dan per definitie  ..(x).. ??
batterij links heeft een spanning van ε V . Potentiaalverschil tussen onder- en bovenkant dus ε V
Onderkant hangt onbelemmerd aan de aarde dus ook ..(x).. V . 
bovenkant dus een potentiaal van (..(x).. + ε) V. 

Aan de rechterkant idem. 

De punt c gaat berekend moeten worden via de stromen door - en dus spanningsvallen optredend over de diverse weerstanden 

voor mijn part neem je wat makkelijk rekenende getallen, bijv ε = 24 V  en R = 2 Ω , en rekent daarmee de schakeling door, als je dat makkelijker vindt dan deze onbekenden.  

Groet, Jan

Beste,

Volgens mij heb ik de stromen door de linkse en rechtse kring gevonden, alleen wanneer ik de potentiaal in punt c wil berekenen, kom ik het foute getal uit. Is het correct wanneer ik zeg dat de potentiaal in punt c de som is van de potentiaal verkregen uit de linkse kring met die van de rechtse kring?

Bedankt

Dag Stan,
In de linker kring neem je aan dat I₁ door 1·R even groot is als I₄ door 4·R.
In de rechter kring neem je aan dat I₂ door 2·R even groot is als I₃ door 3·R.
Deze aannamen zijn niet juist.
Later zien we verder.
Groet, Jaap

Dag Jaap, 

wanneer ik dit nu verder uitreken, loop ik vast aangezien ik 4 onbekenden heb en maar 3 vergelijkingen. Is er iets dat ik over het hoofdzie dat me verder zou kunnen helpen?

Bedankt

Dag Stan,
Suggestie: geef elke stroomsterkte het nummer van de bijbehorende weerstand.
Door 1·R gaat stroom I₁. Door 4·R gaat stroom I₄, enzovoort.
In je uitwerking pas je de (elektrische) wetten van Kirchhoff toe, of men het nu zo noemt of niet.

Je hebt nu twee vergelijkingen voor stroomkringen, en wel zo dat bijna alle elementen erin staan. Alleen I_ea ontbreekt.
Stel daarom nog een vergelijking op voor een stroomkring waarin I_ea staat. Bij voorbeeld de kring ace.
Deel elk van deze drie vergelijkingen door R, dan worden het drie stroomvergelijkingen met of zonder $\epsilon/R$.

Je hebt ook een vergelijking voor een knooppunt. Er zijn drie knooppunten met drie of meer draden: a, c, e. In veel gevallen moet je zoveel vergelijkingen opstellen als er knooppunten zijn, minus 1. In dit geval 2 knoopvergelijkingen.
Stel bij voorbeeld nog een vergelijking op voor punt e. Kies een veronderstelde richting van de stroom, bij voorbeeld van e naar a. Zoals je ook voor de andere vier stromen een richting hebt verondersteld.
Is een veronderstelde stroomrichting onjuist, dan blijkt dit later in de berekening uit een minteken.

Al met al: drie vergelijkingen voor stroomkringen plus twee vergelijkingen voor knooppunten.
Dat zijn vijf vergelijkingen voor vijf onbekende stroomsterkten I₁, I₂, I₃, I₄, I_ea. En wel zo dat het stelsel oplosbaar is.

Voor een wezenlijk eenvoudiger benadering houd ik me aanbevolen.
Groet, Jaap