derde wet van newton.. een tegenbewijs???

wouter stelde deze vraag op 17 september 2004 om 18:21.
hoi

bij mij in de klas zit iemand die zegt dat hij een tegen bewijs voor de derde wet van newton heeft gevonden.. dit is zijn theorie..

je hebt een magneet en 1 lichtjaar verder op is er een stukje metaal.. zet je die magneet aan.. dan zal het stukje ijzer na een jaar naar de magneet toe getrokken worden..(omdat de magnetische stralen met de zelfde snelheid als licht reizen)
maar hij zegt dat als je de magneet vernietigt voor het jaar om is.. de stralen door gaan en het stukje ijzer naar de plaats waar de magneet was toe zal bewegen..(de actiekracht) volgens hem is er dan geen reactiekracht.. want de magneet kan niet naar het stukje ijzer toebewegen..

ik zelf geloof niet dat dit klopt.. en weet haast zeker dat er hier een fout in moet zittten.. hij zegt ook dat dit theoretisch is en dat het ook kan op een kleinere afstand maar dat het dan niet te meten is.. omdat je geen tijd hebt de magneet te vernietigen... kan iemand mij vertellen wat er fout is aan de theorie.. dat wil ik erg graag weten..

alvast bedankt! groeten Wouter..

Reacties

Frank op 17 september 2004 om 22:16
Hoi Wouter,

Uiteraard is de theorie van jouw klasgenoot onjuist, want het moge duidelijk zijn dat de derde van wet van Newton nog steeds geldig is in de moderne natuurkunde! Het probleem is de manier waarop het magnetisme wordt voorgesteld....

Hoewel electromagnetische straling (=licht) zich inderdaad met de lichtsnelheid voortbeweegt, is de voorstelling van de "magnetische straling" en dus van het magnetische veld onjuist. In een sterk versimpeld beeld komt het hier op neer: De deeltjes (waarover men nog lang niet alles weet, omdat ze niet te detecteren zijn) waarmee de interactie tussen magneet en ijzer plaatsvindt, hebben veel meer eigenschappen. Een van deze eigenschappen is dat ze een bepaalde energie en dus een bepaalde massa (E=mc^2) én dus een bepaalde impuls bezitten! Door middel van deze impuls wordt er toch voor gezorgd dat er een reactiekracht zal zijn.....

Wat gebeurt er nu: de magneet zendt met een bepaalde kracht een "virtuele foton" uit die daarmee een bepaalde impuls krijgt. De reactiekracht wordt door de magneet geleverd en deze zal dus direct al de verwachte beweging maken! Als het virtuele foton tenslotte na een jaar bij het ijzer aankomt, zal het omgekeerde gebeuren. Het virtuele foton zal opgenomen worden door het ijzer en onder behoud van impuls zal het ijzer de omgekeerde beweging maken. Kort samengevat:
F_magneet = -F_vfoton en F_vfoton = -F_ijzer

Waarom beweegt de magneet dan niet sowieso uit zichzelf? Omdat de veldlijnen altijd van N naar Z gaan, zendt een magneet dus net zoveel virtuele fotonen uit als hij opneemt en is de netto kracht dus 0!!! Ik hoop dat ik het zo een beetje aannemelijk heb gemaakt dat de derde wet van Newton blijft opgaan! Overigens is het natuurlijk zo dat de afstand zo groot is dat er nauwelijks van interactie sprake is.... Voor meer info: http://www.geocities.com/Area51/Shire/3075/mfield.html
Met vriendelijke groet, Frank
(technische natuurkunde Universiteit Twente)

Plaats een reactie

+ Bijlage

Bevestig dat je geen robot bent door de volgende vraag te beantwoorden.

Roos heeft drieëntwintig appels. Ze eet er eentje op. Hoeveel appels heeft Roos nu over?

Antwoord: (vul een getal in)