Dag Lise,

De zon is een enorme gasbol. In het centrum is de druk erg groot. Er is veel waterstof dicht op elkaar gepropt. Het is er ook knap heet: ruim 15 miljoen graden Celsius. Daardoor botsen de waterstofkernen hard tegen elkaar. Zo hard, dat er waterstofkernen samensmelten tot heliumkernen. Dat noemen we kernfusie. Daarbij verdwijnt een beetje massa (materie) en ontstaat veel energie in de vorm van straling.

Na lange tijd komt die straling aan de buitenkant van de zon. De gassen aan de buitenkant worden daardoor zo heet dat ze gaan gloeien. Dat kun je enigszins vergelijken met een gloeiende spijker. Het licht van de zon ontstaat door het gloeien van deze gassen.