Het is gebruikelijk de grootheden langs de assen te melden: langs de y-as dus "uitwijking". Dat maakt het bekijken van de grafiek wat makkelijker!

Maar je grafiek geeft aan dat bij 0 cm uitwijking er 0,2 N gewicht gemeten wordt.

Dat kan wel kloppen: de veer wijkt al iets uit onder zijn eigen gewicht. Zonder dat er nog gewichtjes aan hangen. Het is niet het hele gewicht want de situatieis iets complexer. Het onderste deel van de veer heeft geen gewicht te heffen en geeft geen uitwijking. Maar bovenaan de veer hangt het gewicht van de hele veer en veroorzaakt de grootste uitwijking. Als je zo stukje-bij-beetje kijkt hoeveel gewicht de veer moet heffen op elk deel van de veer dan kun je berekenen dat je de echte veer mag vervangen door een "gewichtsloze" (massaloze) ideale veer waaraan een gewichtje van 1/3 veergewicht hangt. Dus in jullie geval zou de veer ca. 3 x 0,2 = 0,6 N wegen?

Volgens mij geeft de grafiek aan dat er bij 0,2 N, 0,2 cm uitwijking gemeten wordt. En bij 0 N, 0 cm.

en volgens mij niet :)

ja, JOUW grafiek geeft dat wel aan, maar, zoals Theo al zegt, die veer rekt ook al uit onder zijn eigen gewicht. JIJ maakt daarvan een beginsituatie, en noemt dat uitrekking 0. Maar dat is niet terecht.
Meet maar eens de lengte van diezelfde veer, en vergelijk horizontaal liggend op een gladde tafel, of verticaal hangend. 

De invloed van die fout verdwijnt zodra de massa die je eraanhangt beduidend groter wordt dan de eigen massa van de veer. 

Je maakt dus een denkfout. Je meet niet wat je denkt te meten

groet, Jan

Oké, heel erg bedankt!

Ik keek naar de tabel en niet de grafiek - 0,2 N lijkt daar erg op 0 N. Maar goed... als je aanneemt dat de veer voldoet aan F = Cu dan trek je een beste rechte lijn en die gaat rond 0,2 N door de as heen en geeft daarna (kleiner - negatief gewicht) een kleinere uitwijking tot uiteindelijk 0 m.

Mijn vraag blijft dus of die (0,0) gemeten is toen de veer hing of dat dat "bij voorbaat" al als (0,0) werd aangenomen, want dan klopt de 0-uitwijking niet omdat de veer door eigen gewicht iets door die 0-stand heenzakt. En dat wordt door je grafiek gesuggereerd: bij jullie nul-stand is er nog een gewicht dat eraan hangt: de veer zelf.

het lijkt er dus erg op dat die veer onder zijn eigen gewicht al 2 cm uitrekte:

Dat klinkt best wel begrijpelijk eigenlijk. Ik heb de uitrekking opgemeten met een vastgeklemde liniaal. Ik begon op 0,8 cm om het iets makkelijker te meten, en trok bij elke meting 0,8 er af. Ik heb 0,0 dus opgemeten toen de veer hing.

Dag Quinten,

Als je de eerste drie metingen eruit gooit ben je de metingen waarop de eigen massa van de veer een significante invloed lijkt te hebben kwijt. De trendlijn die je dan overhoudt zal nagenoeg recht zijn. Laat excel dan zoeken naar een lineair verband ipv een polynoom. 

Of een kortere pad: bepaal even handmatig de richtingscoëfficiënt van het rechte deel van je grafiek. 

Groet, Jan