Dat is niet zo simpel en feitelijk een soortgelijke vraag als "hoeveel weegt een plank van 3 m lang" - dat hangt van de dikte, breedte en soort plankmateriaal af).

De eenheid "rontgen" geeft aan hoeveel lading geabsorbeerd is door een massa (C/kg in SI eenheden) onder specifieke omstandigheden. Door een commissie CIPM (Comité International des Poids et Mesures - toen Frans het Engels nog overheerste) ooit vastgelegd als 1 R = 2,58 . 10^-4 C/kg (coulomb/kilogram). 

Afgeleid ervan is de "rem" (rontgen-equivalent-man) - ook een oude eenheid waarin men de straling "omrekent" naar schade bij een mens. Hierbij wordt de röntgen via allerlei factoren die met activiteit, soort straling, energie e.d. rekening houden, omgerekend.
Daarvoor geldt als omrekeningsfactor naar SI eenheden dat 1 rem = 10^-2 Sv  (zie https://en.wikipedia.org/wiki/Roentgen_(unit))

De geabsorbeerde equivalente dosis (H) wordt uitgedrukt in eenheden sievert (Sv) en is de hoeveelheid energie die door een massa wordt geabsorbeerd (dosis D, eenheid J/kg), gecorrigeerd voor het type straling (alfa-deeltjes leveren 20x zoveel sievert op als beta- of gammastraling: correctiefactor Q):
H = Q D   (Q=20 voor alfa-, 1 voor beta- en gammadeeltjes)
D = A t E /m   (Activiteit in Bq (=vervallen/seconde) x tijdsduur (seconden) x energie per radioactief deeltje in J gedeeld door de absorberende massa (kg))

De toegestane dosis (dosislimieten) varieert voor personen en is bij wet vastgelegd (1 maart 2002):

iedereen die niet beroepsmatig met radioactief materiaal werkt:  1 mSv/jaar
beroepshalve: 20 mSv/jaar  (vanaf leeftijd 18 jaar)
beroepsopleiding: 6 mSv/jaar (indien jonger dan 18 jaar)

Aanvulling.

Een stralingsmeter die een schaalverdeling heeft in R(h^-1), Gy(h^-1) of Sv(h^-1) wordt door stralingsdeskundigen overigens een dosis(tempo)meter genoemd i.p.v. een stralingsbesmettingsmeter. Een zogenaamde besmettingsmeter heeft standaard een schaalverdeling in counts per seconde (s^-1), maar kan, indien gekalibreerd, ook ingesteld worden op Bq of Bq/cm² (nuclidespecifiek).

Voor de omrekening van de exposie (X) in R (een grootheid die alleen gebruikt wordt voor fotonenstraling) naar de geabsorbeerde dosis (D) in lucht in Gy geldt:

1 R = 8,76·10^-3 Gy = 8,76 mGy.

Bij een blootstelling aan straling zijn we echter niet geïnteresseerd in de dosis in lucht, maar in weefsel. De energie van de ioniserende fotonenstraling waar we in de dagelijkse praktijk mee te maken hebben ligt tussen ca. 40 keV en 1,3 MeV. In dit energiegebied is het verschil tussen de geabsorbeerde dosis in lucht en de geabsorbeerde dosis in weefsel vrijwel te verwaarlozen, zodat ook voor weefsel bovenstaande omrekenfactor geldt.

Tot 1991 werd voor stralingsbeschermingsdoeleinden de grootheid dosisequivalent (H) gebruikt met als eenheid de sievert (Sv) (H = Q·D). Vanaf 1991 wordt de eenheid equivalente dosis gehanteerd: HT = w_R·D, met stralingsweegfactor w_R i.p.v. de kwaliteitsfactor Q. Voor fotonenstraling geldt dat de stralingsweegfactor 1 is, zodat H = D ofwel 1 Sv = 1 Gy.

Uit bovenstaande volgt dan dat ook geldt: 1 R = 8,76 mSv