Zie http://en.wikipedia.org/wiki/Holography voor een gedetailleerde uitleg. De opname plaat fungeert wel om het interferentiepatroon vast te leggen dat ontstaat door een oorspronkelijke laserstraal in 2 bundels te splitsen (eentje naar het voorwerp, eentje juist niet) en deze door reflectie later met elkaar te laten interfereren waardoor het hologram onstaat.

Door het plaatje later weer met laserlicht te belichten werkt het hologram als rooster waaruit de gereflecteerde bundel wordt gereconstrueerd en de lichtstralen die daarbij je oog bereiken een virtueel beeld zien dat niet op een scherm af te beelden is en ook niet te "grijpen".  Je ogen zijn "nogal dom" en denken dat licht altijd rechtdoor gaat ook al wordt het door lenzen en diffractiepatronen die als lenzen werken, afgebogen. Daarom kunnen we door een loep kijken. Of door een bril en zien daarbij virtuele voorwerpen.