Beste Sander,

Als je een goeie loep hebt moet je maar eens goed naar een geel vlakje op je beeldscherm kijken. Dan zie je daar alleen maar groene en rode pixeltjes "branden". Dus ja,

dat  bestaat uit licht met een golflengte van ongeveer 650 nm(rood licht) en licht met een golflengte van 525 nm (groen licht) samen en zien wij dat als geel licht?

 en hoe zit dat bij het mengen van andere kleuren licht?

Precies eender. Vanuit een natuurkundig oogpunt (taalgrapje) zijn er eigenlijk helemaal geen kleuren licht, maar zijn er alleen maar elektromagnetische golven met andere frequenties. Achterin je oog, op je netvlies, zitten drie soorten "kegeltjes", cellen die een verschillende gevoeligheid hebben voor verschillende frequenties van die golven. Die sturen elk hun eigen signaal naar de hersenen, en van de combinatie van sterkte van die signaaltjes maken je hersens dan een kleur. Kleur is dus eigenlijk alleen maar een biologisch verschijnsel.

Wat dat geel betreft, er zijn zuivere frequenties die de roodgevoelige en groengevoelige kegeltjes zó stimuleren dat de hersens er dus inderdaad netjes geel van maken. Maar die hersens kun je dus ook foppen met een mengsel van een paar andere frequenties. In beeldschermen, en ook voor kleurenfoto's wordt daar dankbaar gebruik van gemaakt. Zo kunnen wij zelfs "kleuren" zien waarvoor in de natuur niet eens zuivere frequenties bestaan, zoals paars.

Dat onze ogen gevoelig zijn voor precies die frequenties elektromagnetische straling is ook niet zó toevallig. Punt één zendt de zon die frequenties véél meer uit dan andere, punt twee worden precies die frequenties ook nog eens goed doorgelaten door onze atmosfeer (die andere soorten straling vaak héél effectief blokkeert). Radargolven zijn ook elektromagnetische straling. Zou de zon die toevallig veel uitzenden, en zou onze atmosfeer die toevallig óók goed doorlaten, dan zouden we misschien wel radargevoelige ogen hebben gehad.

Groet, Jan