Volgensmij is M de uiteindelijke magnetisatie, en is H het magnetisch veld. Die  is dan inderdaad de susceptibiliteit, die aangeeft in welke mate een materiaal gemagnetiseerd wordt door dat veld.

Ik weet het alleen niet helemaal zeker meer, maar zoiets was het volgensmij

Peter

Dag Arnold, Peter,
Peter herinnert het zich goed: in M=_m×H is M de magnetisatie van het desbetreffende lichaam; is _m (de Griekse letter chi met index m) de magnetische susceptibiliteit van de stof en is H de magnetische veldsterkte (niet te verwarren met de magnetische inductie B). Vetgedrukt zijn de vectoren. De _m is een scalar. De "×" tussen _m en H is dus een "gewoon" vermenigvuldigingsteken en staat niet voor een uitwendig product (vectorproduct).
_m is een stofeigenschap die aangeeft hoe sterk een stof kan worden gemagnetiseerd. Hoe sterk een lichaam in een specifieke situatie wordt gemagnetiseerd (M), hangt bovendien af van de heersende magnetische veldsterkte van het externe veld.

Groeten, Jaap Koole

Bedankt voor jullie reactie. Dit heeft mij weer verder op weg geholpen. Het verschil tussen H en B is inderdaad wel verwarrend. Zelf dacht ik dus dat B de magnetische veldsterkte was. Heb mijn natuurkunde boek er nog even op nageslagen en zag dat de officiele naam magnetische inductie is, maar dat het meestal magnetische veldsterkte wordt genoemd.

 Groeten,

Arnold