Dag Peter,
Als de kiezelsteen het hoofd treft, oefent de kiezelsteen een kracht uit op het hoofd ("actie") en oefent het hoofd een kracht uit  op de kiezelsteen ("reactie").
Het effect daarvan is dat de snelheid van de kiezelsteen eerst afneemt tot nul; vermoedelijk stuitert de steen meteen daarna omhoog.
Als het gaat om een kleine kiezelsteen, zal het hoofd zal de benodigde kracht vermoedelijk kunnen leveren zonder te overlijden.
Een deel van de oorspronkelijke zwaarte-energie van de steen wordt tijdens de val omgezet in warmte. De luchtwrijving beperkt de valsnelheid enigszins.

Laat je ook een hamer vallen, zal deze met een grotere snelheid op de grond komen. Stel dat de steen en de hamer dezelfde dichtheid hebben. Dan is de invloed van de zwaartekracht recht evenredig met het volume van het vallende lichaam. De luchtwrijving is recht evenredig met het frontale oppervlak. Bij de kiezelsteen is het frontale oppervlak relatief wat kleiner dan bij de hamer, zodat de steen (relatief, per kilogram) meer luchtwrijving ondervindt.

Groeten, Jaap Koole