Diepte zien

Om terug of verder te gaan binnen de lessenreeks van perceptie, klik op de pijl van het uitklapmenu onderaan deze bijles en kies de les van jouw keuze.

Twee ogen

Misschien heb je al ontdekt dat het heel lastig is om met één oog gesloten van een trap af te lopen. Je hersenen hebben de informatie van beide ogen nodig om deze moeilijke beweging goed uit te voeren. Houd ook eens een potlood op 30 cm verticaal voor je gezicht. Knijp eerst je ene oog dicht en daarna het andere.

Hoe komt het dan dat je met twee ogen zo goed diepte kunt schatten?

Bekijk de volgende animatie:

Je kunt dus diepte (stereoscopisch) zien als je ogen maar twee verschillende beelden krijgen aangeboden. Het is al heel lang bekend dat je dat ook met twee tekeningen kunt doen. In de 16e eeuw werden er al zulke tekeningen gemaakt. Later, toen de fotografie was uitgevonden werd het makkelijke om goede stereobeelden te maken. Als je twee foto's maakte, met de camera ongeveer 6 cm verschoven, kon je met een stereokijker diepte zien.

Een andere techniek wordt gebruikt bij de anaglyphen. Je hebt dan een speciaal rood/groen brilletje nodig. Het beeld voor je éne oog wordt bekeken door het rode glas en het beeld voor het andere oog door het groene glas.

De foto's kun je op twee manieren maken: met één camera, en dan twee opnames maken of met één stereocamera. Die zou je best zelf kunnen maken.

Een bijzondere illusie is de 'Ames' kamer: De meisjes zijn een identieke tweeling! De de kamer lijkt wel gewoon te zijn, maar eigenlijk is het een trapezium, dat we van deze kant als een rechthoekige kamer zien. De fotograaf maakte gebruik van de volgende vertekening:

Kijk ook even naar de volgende flashlet:

Eén van de onderzoeken van Raymond gaat over de manier waarop onze hersenen diepte kunnen interpreteren. Maar op zijn website vind je ook een onderzoek naar 3d zien.