Een opgave van de redactie van Stichting Exaktueel. Op basis van artikelen in de media worden opgaven gemaakt die aansluiten bij het natuurkunde-onderwijs in het voortgezet onderwijs.
"Tot hun verbazing", schrijft de journalist van de Volkskrant. Zouden ze echt zo verbaasd zijn geweest?
Opgaven:
a) Waarom denken wij dat de onderzoekers niet zo verbaasd zijn geweest?
Polonium-210 kan ook op een natuurlijke wijze in het lichaam terecht komen als vervalproduct van het gas radon-222. Dit gas kun je inademen, als het uit gesteente of uit de grond vrij komt.
b) Geef de reactievergelijking waardoor uit radon-222 polonium-210 ontstaat. Let op: er zijn wel zes (!) tussenstappen.
Een van de onderzoekers, Mangin, dacht dat het een aanwijzing voor vergiftiging zou zijn als er meer Po-210 dan Pb-210 (een loodisotoop) in de lichamelijke resten van Arafat zou zitten.
c) Waarom is dit een aanwijzing voor vergiftiging? Kijk naar de reactievergelijkingen die je bij b. hebt opgeschreven en vergelijk de halveringstijden van lood-210 met polonium-210.
Het onderzoeksteam vond echter: wél verhoogde niveaus van beide isotopen, maar meer Pb-210 dan Po-210 . Het kan ook nog zo zijn, dat Arafat vergiftigd is met polonium, waarin lood zat. Maar zeker weten doen we dat niet.
Uitwerking vraag (a)
Waarom zouden ze met een Geiger-Müllerteller zijn bezittingen onderzoeken, als ze geen vermoeden hadden van radioactiviteit?
Uitwerking vraag (b)
BINAS tabel 25:
Uitwerking vraag (c)
Als we naar de halveringstijden kijken dan verdwijnt Pb-210 heel langzaam (de helft in meer dan 22 jaar) en Po-210 relatief snel (de helft in 140 dagen). Via dit verval zullen er al snel (zeker binnen enkele dagen) meer kernen Pb-210 zijn dan kernen Po-210.
Meer opgaven van de redactie van Exaktueel kunt u hier vinden.
