Ja - er is altijd een magneetveld. Zelfs op de maan is bij zeer gevoelige apparatuur een effect van die kabel te meten. Het magneetveld rond een draad is op afstand r van die draad gelijk aan  B = μ I /(2π r).   
Aangezien μ zeer klein is (10^-6) en 1/r ook (bij √(1²+0,6²)=1,16 m afstand is dit 0,86) is de grootte van het veld al binnen enkele decimeters "verwaarloosbaar" klein .
In tegenstelling tot elektrische velden die kunnen worden afgeweerd in een kooi van Faraday is er geen afscherming voor magnetische velden mogelijk - hooguit een grotendeels "omleiding" via materialen waardoor het magneetveld gemakkelijker gaat (zoals weekijzer in trafo-spoelen). Dit komt omdat magneetvelden niet beginnen en eindigen op een lading zoals elektrische velden wel doen, maar in cirkels rondlopen.

dag Ger,

EM straling van dat soort kabels is al op korte afstand verwaarloosbaar. 

Eén enkele kabel (ader) waar wisselspanning op staat is een 50 Hz radio-antenne. In hoeverre dat biologische invloeden heeft laten we op deze vraagbaak beter in het midden. 

De twee-aderige kabel van je schemerlamp is dus ook een antenne, maar, omdat de stroomrichting in de aders tegengesteld is (door de ene heen, door de andere terug) en die twee aders dicht tegen elkaar liggen heffen die twee velden elkaar vrijwel volledig op. 

Voor de middenspanningskabel onder de straat geldt iets vergelijkbaars. Daar lopen drie aders dicht bij elkaar die 120^o ten opzichte van elkaar in fase verschoven zijn. Ook daar geldt dat de elektromagnetische velden elkaar voor het overgrote deel opheffen. 

Nog even een extra bron gezocht voor mijn bewering:

https://www.hoogspanningsforum.com

 Groet, Jan